Oda á bipolaridade

O mundo está a piques de rematarse. ¿Pola estrea de Wacthmen, esa biblia do cómic?

Non.

Volvín escribir. Estou escribindo. Unha obra de teatro, seica. Non creo que a remate nunca. Pero cecais aquí firme o comezo do fin.

¿Non tedes ás veces eses días nos que pasades do sorriso estúpido e inxustificado á tristura máis absoluta en cero coma un segundos? Porque últimamente ando estancada nese estado da alma que máis que estado é federalismo atroz.

A ver si o feito de ter entradas para ver en directo ó grande David Fonseca (músico portugués do que xa teño falado) pode erguer este meu ánimo tan desconsolado.


Hoxe quero ser Ava Gardner. Para ter morro.